Моҷаро Марде ба ҳамсояаш занг зада, мегӯяд: – Парвиз, зудтар ба кӯча баро! Он ҷо ду зан барои ту моҷаро доранд! Парвиз фахр карда, мегӯяд: – Ҳа бародар, дидӣ қудрати маро, занҳо бароям ҷанг мекунанд… Мард дар ҷавоб мегӯяд: – Ҳа дида истодаам, як зан мегӯяд, ки “Парвизро ба ту бахшидам!”, дигараш мегӯяд: “Аз афташ … Читать далее Аз таҳти дил бихандед!