Аблаҳ Писарчае ба модараш мегӯяд: — Оча, ба ман сурати падарам лозим аст. Модар ба фарзандаш мегӯяд: — Акси падаратро чӣ кор мекунӣ? Кӯдак мегӯяд: — Муаллимаамон гуфт, ки кадом аблаҳ вазифаи хонагиатро иҷро кардааст, ба ман нишон деҳ. Ҷарроҳӣ Марде дар мизи ҷарроҳӣ хоб аст. Духтури ҷарроҳ — домодаш ба ӯ мегӯяд: — Ҳа … Читать далее Аз таҳти дил бихандед!