Аскар Афсар аз аскари қаторӣ сабаби ба хизмат омаданашро мепурсад. Аскар дар ҷавоб: — Аввалаш, ватанамро ҳифз кардан мехоҳам. — Дуруст. — Дуюмаш, хизмат мардро бақувват мекунад. — Бале! — Сеюмаш, хоҳиши маро напурсида, ба инҷо оварданд. Ҷонвар Ҷавоне аз деҳа ба тамошои шаҳр меояд. Дар шаҳр вай ба троллейбус мешинад, вале аз сахт рафтанаш … Читать далее Аз таҳти дил бихандед!