Замине,ки пои ягон зан нарасидааст,кадом аст?

Сарфи назар аз он, ки Ҷопон яке аз пешрафтатарин кишварҳои ҷаҳон дар соҳаи фанноварӣ маҳсуб мешавад, ҷопониҳо анъанаҳои бостонии худро эҳтиром мекунанд ва ба бисёре аз онҳоро қатъиян риоя мекунанд. Барои онҳо ҷазираи Окиносима то ҳол яке аз марказҳои муқаддаси аст. Дар он ҷо аз қадим олиҳаи баҳрро парастиш мекунанд ва расму оинҳои гуногун гузаронида мешаванд, то баҳрнавардони ҷопонӣ ба бадбахтиҳои гуногуни баҳрӣ дучор нагарданд. Маъбади асосии ҷазира маъбади Окитсу мебошад, ки дар асри 17 сохта шудааст ва ҳамчун макони дуо барои маллоҳон хидмат мекунад. Ҷои сохтмони зиёратгоҳ тасодуфан интихоб нашудааст: дар асрҳои миёна ҷазира маркази муҳими тиҷоратии байни Ҷопон, Чин ва Корея буд. Маъбади Окитсуро якчанд роҳиб, ки дар ҷазира зиндагӣ мекунанд, муҳофизат мекунанд. Ба ин ҷо омадани меҳмонони дигар манъ аст. Одатан ба занҳо қадам задан ба замини ҷазира қатъиян манъ аст. Тибқи ривоятҳои ҷопонӣ, ҳар як намояндаи ин ҷинс, ки ҷуръат карда ба сарзамини Окиносима қадам мениҳад, дарҳол ба санг мубаддал мешавад. Албатта, коршиносон ба ин ривоят бовар надоранд ва боварӣ доранд, ки манъи сафар ба ҷазира бо маҳдудиятҳои ҷинсӣ, ки дар Ҷопон то соли 1872 вуҷуд дошт, алоқаманд аст. Аз ҷумла, иштироки занон дар баъзе расму оинҳои динӣ ќатъиян манъ карда мешуд. Чунин ақида низ вуҷуд дорад, ки ҷопониҳо ба ин васила садсолаҳои пеш бо ҷорӣ кардани чунин мамнӯъият барои ҳифзи занҳо аз хатарҳое, ки дар замонҳои пеш ҳангоми сафар ба як ҷазираи дурдаст пеш меомаданд, талош мекарданд. Гуфтан душвор аст, ки кадом андеша  дуруст аст, аммо то имрӯз манъи сафари занон ба ҷазира эътибор дорад. Ҳатто барои мардон боздид аз Окиносима осон нахоҳад буд. Гап дар сари он аст, ки имкони ба ҷазира расидан танҳо як рӯз дар як сол вуҷуд дорад: 27 май. Дар ин рӯз дар Окиносима ҷашнвораи мазҳабӣ баргузор мешавад, ки ба хотираи кушташудагон дар ҷанги  Тсусима бахшида мешавад. Аммо ҳатто дар он сурат, ҷазира омода аст, ки на бештар аз 200 меҳмони мардро қабул кунад ва на ҳамчун сайёҳ. Онҳое, ки ба Окиносима меоянд, дар расму оинҳои махсус ширкат мекунанд, масалан, пеш аз рафтан ба оромгоҳи Окитсу мардон бояд либоси худро кашида, ба баҳр ворид шаванд ва аз маросими поксозӣ гузаранд. Факат дар ин сурат онхо метавонанд ба пайрахае, ки ба суи оромгохи асосии чазира мебарад, кадам гузоранд. Танҳо роҳибоне, ки дар ҷазира зиндагӣ мекунанд ва онҳое, ки дар он ҷо буданд, медонанд, ки дар маъбад чӣ рӯй медиҳад ва дар он ҷо чӣ расму оинҳо гузаронида мешаванд. Аммо ҷузъиёти сафари онҳоро ошкор кардан қатъиян манъ аст. Инчунин, аз ҷазира баровардани  ҳеҷ чиз иҷозат дода намешавад: гул, барг, санг аз роҳ — ҳеҷ чиз, як ҳадяи табиат набояд аз ҳудуди Окиносима берун равад. Риояи тамоми қоидаҳо аз ҷониби роҳибон, ки ҷазира барои онҳо ҷои истиқомати доимӣ шудааст, бодиққат назорат карда мешавад. Роҳибҳо  анъанаҳои қадимиро ҳифз мекунанд ва бар он ақидаанд, ки ҳеҷ кас набояд танҳо аз рӯи кунҷковӣ ба Окиносима сафар кунад. Дар ояндаи наздик ҳеҷ кас ҷазираро барои сайёҳон боз карданӣ нест, гарчанде Окиносима ҳанӯз соли 2017 ба феҳристи мероси ҷаҳонии ЮНЕСКО шомил шуда буд.

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube