شور بازار کابل
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، شوربازار کابل بین گذر سنگتراشی و بالاحصار کابل قرار دارد. بازاری که با نام و نشان آن شهرکابل قدیم تمثیل میگردد اما حسرتا و دریغا دیگر شوربازار به چوربازار مبدل شده است. این بازار دیگر آن بازار نیست که امیر عبدالرحمن را بدرقه میکرد و عیاران کابل نیشخندی به امیر میزدند
شوربازاری که سرهنگ لطیف در آنجا سکونت داشت و محل سکونت او بنام گذر کرنیل لطیف شهرت یافته بود. شوربازاری که مسجد ملا محمود، کوچه حضرتها، سرای پیشاوریها، جایگاه کاکهها و عیاران، هندو گذر و محل سکونت مولوی غلام محی الدین افغان مشروطه خواه و معلم مدرسه حبیبیه که با دوستان و همرزمان خویش مصروف دیگچه پزانی میبودند، دیگر از رونق و شور افتاده است
دیگر دوکان بیلوحه داستانهای «پروین پژواک»، «عبدالله» و «نصرالله» وجود ندارد. دیگر تاریخ شور بازار تکرار نمیشود و به عقب برنمیگردد تا 12 سرطان 1297 هـش در تقویم ثبت شود و فیر تفنگچه عبدالرحمن لودین از بالای بام شوربازار تا جان امیر حبیب الله خان سراج الملة والدین را بگیرد
افسوس که آن تیر به خطا رفت. اما این گذر شاهد دهها کشته دیگر در سالهای پسین بود. شوربازاری که با داخل شدن آن چشمتان به اولین مغازه ناس فروشی می افتاد و ناله صوفی عشقری از آن به گوش میرسید. و بالاخره شوربازاری که دیگر شور و نوای هندو و سیکهای وطن را در درگاه پیررتن ناتهـ، مندراکاره، درمسال خالصه، درمسال کهوته صاحب، در مسال تهان و درمسال سیتی دواره زمزمه نمیکنند
در وبلاگ افغانستان فردا آمده است: جا دارد که یوسف آیینه، که خود از رندان و خراباتیان روزگار صوفی عشقری بوده است، زیر عنوان «عشقری نامه» این قصیده جالب را بسراید
عشــــقــری آن شــور بــــازارت چــه شــــد؟
غــــرفــۀ خــالــــی ز نــصــوارت چــه شــــد؟
آن دیـار عشــق و شــور و شــوق و شــــعـر
آن ســــرود انـــداز، گلــــزارت چــــه شـــــد؟
شوربازار را برخی شهر و بازار تفسیر نمودهاند . شهر عبارت از بالاحصار و بازار یعنی محل داد و سُتد. اما آرام آرام به شوربازار تحریف و یا تبدیل گردید. میگویند این بازار در زمان امیرشیرعلی خان ساخته شد. در این بازار هر صنف از اصناف کابل مغازهای وجود داشت از قبیل بقال، بزاز ، بینه گر، بدلیجان فروشی عطار و غیره
دوسرای تجارتی بنامهای سرای تجارتی عزیز و سرای صوبه به رونق و شهرت این بازار افزوده بود. از تاجران آن وقت میتوان از شیرجان آرتی، فقیر جان،اغا عبدالرحمن، حاجی شمس الدین، حاجی عبدالروف، حاجی عبدالرحیم، عبدالعزیز لندنی، حاجی عبدالحمید و بایی صوبه نام برد
شوربازار، بازار بسیار قدیمی کابل و مسجد علیا که سابقاً به مسجد اورنگ زیب شهرت داشت و اورنگ زیب پادشاه مقتدر مغولی هند آن را با مسجد گدری واقع در بازار سراجی بنا کرده ، نیز در همین بازار است. در قرن گذشته مادر شاه امان الله خان این مسجد را از سرآباد نمود و به مسجد علیا یعنی علیا حضرت مسما گردید
اما عده عقیده دارند که نام این بازار به نسبت ازدحام و گرمی سود و سودا به شوربازار شهرت یافته است. شوربازار از تخته پل، به بالاحصار (قلعه ٔ شاهی سابق ) وصل و بواسطه ازدحام و گرمی سود و سودا، این نام را بخود گرفته بود
تخته پل که شوربازار را با بالاحصار وصل میکرد جسری بود که در هنگام ضرورت برداشته و قلعه شاهی بالاحصار در هنگام خطر در بین خندق پهناور اطراف قرار گرفته از دستبرد محفوظ میماند ولی حالا آن بازار تقریباً وضع متروکی را بخود گرفته است
سرای دیگر عبارتند از سرای پیشاوریها که حاجی غلام نبی، حاجی غلام نقشبند و حاجی غلام حیدر ازمشهور ترین تاجران بودند. با گذر از این سرای بازار بوت فروشی میرسید. بوتهای زنانه از چرم سبز و بعضاً گلاباتون دوزی ساخته می شد . قسمت اخیر این بازار ؛ گذر سنگتراشی نام داشت .گویا از تخته پل تا سنگتراشی ؛ شوربازار قرار داشت
Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube
Шарҳ