زنگ خطر برای آینده زبان فارسی در جهان

امروزه یکی از ابزار قدرت کشورها گسترش زبان است،  ابزاری که انگلیسی‌ها دیروز با جایگزین کردن زبانشان به جای فارسی در هند و  امروز در افغانستان آن را در دست دارند. انگلیسی امروز زبان نخست جهان به شمار می‌رود، چرا که زبان علم،‌ تجارت و سیاست است و پیش بینی می‌شود که به زودی چینی هم مسیر رفته انگلیسی را برود

اما زبان فارسی با گذشته پرطمطراق خود،‌ امروز در چه وضعیتی به سر می‌برد؟ واقعیت این است که زبان فارسی گسترش چندانی نیافته است،‌ با وجود اینکه فارسی زبان میلیون‌ها ایرانی، افغانستانی‌، هندی‌، تاجیکی‌ و… است،‌ به دلایل مختلف اقتصادی‌، اجتماعی گسترش چندانی در جهان نیافته است،‌ یکی از مهمترین دلایلی این عدم گسترش نبود سیستم آموزشی مناسب در سال‌های گذشته بوده است

بنیاد سعدی تنها مرکز فعال و متمرکز گسترش زبان فارسی در سال‌های اخیر و پس از تأسیس کوشیده است تا با تهیه منابع آموزشی،‌ تدوین کتب،‌ تربیت نیروی انسانی و … در این مسیر قدم بردارد. اما گسترش زبان فارسی هزارتویی است که آموزش تنها یک بعد آن است؛ چرا که در سال‌های اخیر تمایل به یادگیری زبان فارسی در کشورهای مختلف به ویژه آنهایی که دپارتمان زبان فارسی دارند، کاهش یافته است. در حقیقت طبق آمار بنیاد سعدی دانشجویانی که در سال‌های گذشته فارسی را به عنوان دومین زبان خود انتخاب می‌کردند، به دلایل مختلفی در سال‌های اخیر کاهش یافته‌ است، اما چرا؟

محمدرضا وصفی رایز فرهنگی ایران در اتریش معتقد است که نبود نظام و ‌متدهای آموزشی دقیق و روزآمد و منابع آموزشی جذاب و همچنین رویکرد تاریخی و ادبی به زبان فارسی به‌جای رویکرد کاربردی در عرصه‌های اقتصادی، بازرگانی، علوم ارتباطات، علوم اجتماعی و سیاسی و … مهمترین دلیل گسترش نیافتن زبان فارسی در جهان است

این در حالی است که محمدرضا دربندی، معاون امور بین‌الملل بنیاد سعدی نبود شغل را مهمترین عامل می‌داند. وی می‌گوید:‌ بنیاد سعدی اکنون ۲۰۰ دپارتمان زبان فارسی در جهان دارد. چندی پیش ۳ مدیر دپارتمان های زبان فارسی در کشورهای قزاقستان و پاکستان به نماینده ما در کشورهای مذکور مراجعه کرده و خواستار چاره‌ای برای جلوگیری از تعطیلی این مراکز شدند، چرا که تعداد دانشجویان جذب شده در این دپارتمان‌ها از اعضای هیئت علمی آنها کمتر بود،‌ طبیعی است که در چنین وضعیتی دپارتمان به  تعطیلی کشیده می‌شود

وی تصریح کرد:‌ راه‌حل پیشنهادی ما برای جلوگیری از تعطیلی این بود که ۵۰ درصد هزینه تحصیلی زبان فارسی در یکسال تحصیلی را از این دانشگاه‌ها تحفیف بگیریم،‌ در مقابل ۵۰درصد مابقی هزینه تحصیل را بنیاد سعدی متقبل شود و جمهوری اسلامی ایران به این شیوه برای هر سال تحصیلی، ۵ نفر را برای رشته زبان فارسی بورسیه کند.با این شیوه تعداد دانشجویان افزایش یافت و به استانداردی که مدنظر بود،‌ رسیدند

دربندی با اشاره به چرایی عدم استقبال دانشجویان این کشورها از رشته زبان فارسی می‌گوید:‌ علت اصلی این عدم تمایل، نبود شغل است. هر دانشجویی که بخواهد رشته‌ای را انتخاب کرده و برای تحصیل آن هزینه‌ کند،‌ ابتدا بررسی می کند که آیا امکان شغل برای این رشته وجود دارد یا نه؟در کشورهایی که شرکت‌های ایرانی فعالیت اقتصادی دارند، وضعیت دانشجویان زبان فارسی خوب است. در نتیجه استقبال نیز خوب است،‌ اما در کشورهای دیگر، چنین نیست

به هر روی گسترش زبان فارسی اهمیت قابل توجهی دارد و لازم است تا علاوه بر تلاش برای حصول استانداردهای لازم آموزشی از جنبه‌های دیگر نیز به موضوع نگاه کرد، برای نمونه رویکرد کاربردی‌، اقتصادی و علمی داشتن به زبان یکی از راه‌هایی است که می‌تواند فارسی را از وضعیت فعلی نجات داد