رباعیات از گلناز — تاجیکستان

در خانة وقت دیری و پزمانیست

از ثانیه تا دقیقه فرصت بانیست

هر گه که نظر به سوی ساعت کردیم

در حالت خیرباد دست‌افشانیست

***

خوابی دیدم، که وقت در مُرداب است،

می‌گفت مرا، که قاتلم آفتاب است

بیدار شدم من از صدای دل خود

در گوشة خانه‌ای که ساعت خواب است

***

گویا پس دستگاه فرصتسازی،

کز شیشه عبارت است و لغژکتازی

راهیست نهان، که ناعیان گم شده‌اند

طفلان دقیقه‌ها به وقت ‌بازی

***

از زینة چپ و راست فرصتکده‌ها

گه ثانیه پست می‌رود، گه بالا

‌اندیشیده، که کاش در زینة شصت

عنوان دقیقه گیرد از جانب ما

***

آن چرخ دقیقه بار نشناخت مرا

آن تا ابد انتظار نشناخت مرا

فرصت بود و رفت کاغذ عینک دار

آن زندگی درکنار نشناخت مرا

Рубоиёт аз Гулноз – Тоҷикистон

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube