احمد ظاهر- الویس پریسلی افغانستان

بیست و چهار خرداد هفتاد و یکمین سالگرد تولد احمد ظاهر، خواننده مشهور افغانستان است. او در زمان خود یکی از پرطرفدارترین خواننده‌های پاپ افغانستان بوده است که شهرتش به آن طرف مرزها در تاجیکستان و ایران هم رسیده بود

احمد ظاهر تنها 33 سال زندگی کرد اما در همین زمان کوتاه 13 آلبوم رسمی و حدود چندصد ترانه خوانده است. رسانه‌های غربی به احمدظاهر لقب «الویس پریسلی افغانستان» را داده‌اند. او آواز خوانی را از مدرسه آغاز نمود و اولین آهنگش را در لیسه حبیبیه در کابل خواند

احمد ظاهر سه بار ازدواج كرد و از اين سه ازدواج دو فرزند داشت. با اینکه 38 سال از مرگ احمد ظاهر می‌گذرد، اما هنوز هم آوازهای او در رسانه‌ها پخش می شود. امروز پس از بیش از سه دهه از وفات اش، او همچنان از محبوبیت بسیار بالای برخوردار است. این محبوبیت مدیون عوامل متعددی خوانده شده است

ازجمله، انتخاب اشعار نغز و پر مغز. به عنوان نمونه، وی در بسیاری از آهنگهای ماندگار خود از اشعار شاعرانی بزرگی چون مولونا، سعدی، حافظ، بیدل، رهی معیری، فروغ فرخزاد، خلیل الله خلیلی، معینی کرمانشاهی، حمید مصدق، سیمین بهبهانی و هوشنگ شفا استفاده کرده است

چنین ویژگی، کمتر در آوازخوانان معاصر افغان دیده می شود. از سوی دیگر، صدای افسونگر و استعداد با‌لای احمد ظاهر، بسیاری از علاقمندان و حتی برخی از پژوهشگران موسیقی را واداشته تا او را «نابغه دوران» خود توصیف کنند

درکنار این دو عامل، احمد ظاهر از جمله نخستین آوازخوانهای فارسی گو به حساب می آید که تلاش کرد تا با تلفیق موسیقی شرق وغرب، نو آوری های دریک کشور به شدت محافظه کار و سنتی پدید آورد و همزمان موسیقی را به مردم نزدیکتر کند

با این حال، یک دسته از علاقمندان احمد ظاهر، روح سرکش و سنت شکن، وطبیعت وارسته ای او را از عوامل اصلی جاودانگی صدای این هنرمند می پندارند که پس از گذشت بیش از سه دهه از وفات اش، بسیاری از جوانان سرخورده همچنان مجذوب وشیفته او هستند

جالب اين كه سروده‌هاى ماندگار فروغ فرخزاد و برخی اشعار فريدون مشيرى قبل از آن كه در دفترهای شعرى آنان به چاپ و نشر برسد یا به جامعه عرضه شود، از حنجره احمد ظاهر پخش می‌شد

شعرهاى زيادى با صداى او ماندگار شد اما در اين ميان پيوند عجيبي ست بين يكي از يباترين آفريده هاي «فروغ فرخزاد» با نام » بعدها» و اجراي آن توسط احمد ظاهر  مرگ من روزي فرا خواهد رسيد»را فروغ سرود و احمد ظاهر با حنجره اش در خاطره ها به ثبت رساند شايد خيلي از هواداران و علاقه مندان او در افغانستان كسانى هستند كه كمترين آشنايي را با فروغ و شعرش داشته باشند اما «مرگ من» را بارها شنيده اند

این هنرمند جاودان‌ در سال 1351 در پاسخ خبرنگارى گفته بود كه «با پشت‌كار و عشقى كه به موسيقى دارم، در سال‌هاى آینده هم هنرمند هر سال مردمم خواهم بود

این گفته‌اش جاودانه مصداق دارد، هر چند به یقین که از مرگ نابهنگامش نمى‌دانست ولى دقيق و درست دانسته بود كه تا سال‌هاى زيادى براى مردم افغانستان نه تنها هنرمند سال، بلکه هنرمند دلها خواهد ماند و خورشيدوار در مسیر زمانه‌ها درخشندگى بی‌نظیر خویش را نگه خواهد داشت

نبض صداي احمد ظاهر تا ساليان دور نبض هستى و پر زدن هر دل عاشق خواهد ماند و طنين صدايش كودكان و جوانانى بيشترى را با صلح و صميميت آشنا خواهد نمود. صداى او توانايى آن را دارد تا روحى را همزمان سرشار از شادمانى و يا اندوه نمايد، صدایى كه به كوچه كوچه چراغ مي‌آورد، مهربانى مى‌بخشد و در هر دلى لاله مى‌كارد

احمد ظاهر هرچند بسيار زود و در اوج جوانی از جهان كوچيد اما هنوز كه هنوز است براى زنده ماندنش در هر دلى پر مى‌زند و نامش را بر هر ذهن و هر دلى روشنتر مى‌نگارد. احمد ظاهر جهان فانی را بدرود گفت اما رفتن او براى هوادارانش هرگز رنگ باور نگرفته و نخواهد گرفت. دوستداران صدايش هنوز هم از باده عشق صدايش سرشار اند و اينك بعد گذر 38 سال کودک، نوجوان، زن و مرد همه با اشتیاق زیاد به گرمى صدايش دلبسته اند

این هنرمند مردمی در روز تولد اش در بیست و چهارم خرداد سال 1358، در يك حادثه مشكوك در راه سالنگ کشته شد اما زمامداران آن زمان مرگ او را حادثه خواندند و در سطح یک گزارش

ساده خبری از کنارش گذشتند

Имрӯз рӯзи тавлид ва марги Аҳмад Зоир аст