Дуздӣ Пиразане ба шаҳр омада, ба автобус савор мешавад. Пеш аз даромадан ба автобус кампир калӯшҳояшро аз пояш кашида, дар назди дар мемонаду баъдан савор мешавад. Вақти фаромадан мебинад, ки калӯшҳояш нест, гиребон дошта, мегӯяд: — Шаҳр ҷойи хуб набудааст, дар як дақиқа калӯшамро дуздиданд-е! Зани дуюм Марде ба духтури шиносаш занг зада, мегӯяд: — … Читать далее Аз таҳти дил бихандед!