Аз таҳти дил бихандед!

Ҳайвонҳои хонагӣ

Омӯзгор ба талаба:

— Шарипов, канӣ хез аз ҷоят!

— Лаббай, муаллим.

Омӯзгор:

— Шаш намуди ҳайвоноти хонагиро номбар кун!

Талаба:

— 4 гов ва 2 гӯсфанд.

Имтиҳон

Пеш аз имтиҳон падар ба писараш мегӯяд:

— Агар имсол ҳам аз имтиҳонҳо нагузарӣ, маро «падарам» нагӯ!

Баъди имтиҳонҳо падар бо дидани писараш:

— Ҳа… бачам, имтиҳонҳо чӣ шуд?

Писар дар ҷавоб:

— Мебахшед, шумо кӣ? Нашинохта истодаам.

Гӯшвора

Роҳбари корхона диққат медиҳад, ки як корманди хушсурату фаъолаш, ки марди хеле оромтабиат аст, вақтҳои охир дар гӯшаш ҳалқа пӯшида мегардад. Боре ҷуръат карда, аз ӯ мепурсад:

— Давлатов, тинҷӣ аст? Наход шумо ҳам мисли ҷавонҳои имрӯза шуда бошед?

Давлатов дар ҷавоб:

— Диққат надиҳед, баъзан мешавад, устод.

Роҳбар:

— Аз кай боз хоҳиши гӯшвор пӯшиданро пайдо кардед?

Давлатов:

— Аз вақте ки занам ин гӯшвори лаънатиро аз ҷойгаҳамон пайдо намуд.