Аз таҳти дил бихандед!

Забон

Зане назди духтур барои муоина меравад. Духтур мегӯяд:

— Дил, шуш, гурда ва меъдаи шумо солим аст. Ҳоло бигзоред ҷоеро муоина кунам, ки фитна ба олам зада ва дунёро ба оташ кашонидааст.

Зан ҳамин ки домани худро боло мекард, духтур гуфт:

— Чӣ кор мекунед? Ман забонатонро дар назар дорам.

Ҷанҷоли автобус бо троллейбус

Автобус троллейбусро таъна мезанад:

— Мурда-мурда, рӯз то бегоҳ барои чор тин худатро ба сим кашол карда, азоб медиҳӣ.

Троллейбус дар қаҳр шуда, ҷавоб медиҳад:

— Ман ту барин нестам, ки барои як тин зӯр зада, аз дилу ҷигарам дуд барорам.

Дӯзах

Марде ба дӯсташ ҳасрат мекунад:

— Бо шарофати занам ман тақводор шудам.

Дӯсташ ҳайрон шуда, мепурсад:

— Чӣ тавр?

Мард дар ҷавоб:

— То рӯзи тӯямон ман ба вуҷуд доштани дӯзах боварӣ надоштам.

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube