Аз таҳти дил бихандед!

Хона

Марде аз деҳа ба пойтахт омада, хонаҳои баландошёнаро дида, ҳушаш меканад. Рӯзи дигар ба деҳа омада, мардумро гирдаш ҷамъ карда, мегӯяд:

— Эй мардум, шумо барои 2 сотих замин одамкушӣ мекунед, ба Душанбе равед, хонаҳо тал задагӣ!

Чанор ё бед?

Дилдодагон дар боғ сайр мекунанд. Духтар аз писар мепурсад:

— Агар он дарахти бед забон медошт, ба мо чӣ мегуфт?

Писар:

— Агар забон медошт, мегуфт:

— Аҳмақ, ман дарахти чанорам, на бед.

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube