Аз таҳти дил бихандед!
Очаатро мехӯрем
Марде бо писараш дар ҷангал роҳгум зада, баъди сарсониҳои зиёд хаставу гурусна мешаванд. Баногаҳ дар лаби дарё духтари зебоеро мебинанд. Писар мегӯяд:
— Дада, биё ҳамон духтарро қапида мекушему гӯшташро хӯрда, аз мурдан амон мемонем.
Мард дар ҷавоб мегӯяд:
— Не, писарам, ин духтарро ба хонаамон мебарем, беҳтараш очаи туро мехӯрем.
Кӣ иҷозат дод?
Муаллим ба талабаи танбалнамо бо қаҳр гуфт:
— Ба ту кӣ иҷозат дод, ки як ҳафта ба дарс наоӣ?! Акнун дарсҳои гузаштаро чӣ хел азхуд мекунӣ?
— Ғам нахӯред, муаллим. Мувофиқи гуфти худатон амал мекунам,- гуфт ӯ бепарвоёна.
— Ман чӣ гуфта будам?,- мепурсад муаллим.
Талаба дар ҷавоб:
— Ба гузашта салавот.
Падари ниқобдор
Духтарчаи дар замони “коронавирус” таваллудшуда чанд сол пас аз модараш мепурсад:
— Очаҷон, падари ман кист?
Модар:
— Намедонам, духтарам. Дар рӯяш ниқоб дошт…
Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube
Шарҳ