Бингар, ки кӣ мегӯяд…
Гулсифат ШАҲИДӢ, нависандаи тоҷик
— Узв будану набудан (узви ИНТ,- ред.) барои инсони эҷодкор муҳим нест. Дар хориҷа хостанд, маро ба узвият пазируфтанд, дар ин ҷо нахостанд ва қабул накарданд. Муҳим, хонандаам маро қабул кард.
— Зиқ нашавед, муаллима. Шояд таҳлилгарони Иттифоқи нависандагони мо аз хориҷиҳо дида бақувваттар ва талаботашон сахттар бошад. Барои ҳамин…
Лола НАСРИДДИНОВА, мудири созмони «Ирода»
— Мо бо Вазорати тандурустӣ ва пизишкон ҳамкории наздик дорем, дар бораи аутизм нақл мекунем. Бисёр духтурҳо инро мефаҳманд. Падару модарон дигар ҳарос надоранд.
— Беҳтарин аст. Дар бораи дигар бемориҳо низ ба духтурҳо нақл кардан лозим, то ҳангоми табобат мизоҷон имтиёз дошта бошанд.
Маҳбуба ШОҲСАФУЛЛО, роҳбари Анҷумани тоҷикони Ҳоланд
— Пеш аз ба Ҳоланд омадан ман таҷрибаи кор дар Анҷумани муҳоҷирони кории Русияро доштам. Ба парлумони Русия баъзе пешниҳодҳои худро манзур кардем, ки ба нафъи муҳоҷирони тоҷик буд.
— Э, офарин, қандатона занед! Боз мо фикр карда шиштем, ки ин қадар “сабукиҳо” барои муҳоҷирони тоҷик хизмати кӣ бошад!?
Шарҳ