Муно Барзуӣ — Эрон
Ошиқ
Аге ман ошиқи девор будам,
Тарак мехўрду як панҷара мешуд.
Аге ғам чашмошу оина медид,
Дилаш даргири ин манзара мешуд.
Агар танҳоиму ба шаб мегуфтам,
Ҳама шаҳрро баром бедор мекард.
Агар бо кўҳ дарди дил мекардам,
Садому лоақал такрор мекард.
Нишун медӣ, ки ба ман беэътиноӣ,
Туро мехоҳам, вале ба чӣ баҳое?!
Шояд бо меҳрабунии зиёдам,
Худаму иштибоҳ тавзеҳ додам!
Манам он ки миёни шаби тира,
Натунист ҳеч ки нодида бигире!
Ҳамун, ки бо нигоҳаш ба ту фаҳмунд,
Мише мағрур буд, аммо наранҷунд!
Мерам ҷое, ки гиряам бе садо ше,
Фаромўш карданам осун набоше.
Аз ин тақдир меларзе вуҷудам,
Ман имтиҳонаму пас дода будам.
***
Хушбахтӣ
Мехостам биҳит бигам чи қад парешунам,
Дидам худхоҳие, дидам намесўзам.
Таҳаммул мекунам бе ту ба ҳар сахтӣ,
Ба шарте ки бидунам шоду хушбахтӣ.
Ба шарте бишнавам дунёят оруме,
Ки дўсташ дорӣ аз чашмот маълуме.
Яке ун ҷост шабеҳи ман як девуне,
Ки бештар аз худам қадрату медуне.
Чӣ кор кардӣ, ки бо қалбам, ба хотири ту бераҳмам,
Ту механдӣ чи ширине, гузаштан тоза мефаҳмам.
Туру мехом тамуми зиндагим ине,
Дорам мерам таҳи девунагим ине.
Намерасе ба ту ҳатто садои ман,
Ту хушбахтӣ, ҳамин басе барои ман.
Чӣ кор кардӣ, ки бо қалбам, ба хотири ту бераҳмам,
Ту механдӣ чӣ ширине, гузаштан тоза мефаҳмам.
***
Ту ҳамунӣ, ки садом кард
Ба андозаи ту касе нест, ки битуне ғамаму кам куне,
Бидуне ё вақтое лозиме, ки танҳом бизоре ва таркам куне.
Касе нест мисли ту бо садош бихобам ва рў абро бедор шам,
Ҳамеша балад боше чизе биге, ки ту авҷи дилтангӣ хушҳол шам.
Ту ҳамунӣ, ки садом кард исмаму ба ёдам овард,
Ману оғўшаш гирифту сад дафъа бо ман замин хўрд.
Ба андозаи ту касе нест, ки дастом ба дастош одат кунан,
Як ҷуре канорам нишастӣ ҳама ба оромиши ман ҳасодат кунан.
Касе нест мисли ту бо садош бихобам ва рў абро бедор шам,
Ҳамеша балад боше чизе биге, ки ту авҷи дилтангӣ хушҳол шам.
Ту ҳамунӣ, ки садом кард исмаму ба ёдам овард,
Ману оғўшаш гирифту сад дафъа бо ман замин хўрд.
Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube
Шарҳ