Умеди пажмурда. Такрори хиёнатҳои ибтидои асри ХХ дар Афғонистон
Бозиҳои сиёсии пасипардагии абарқудратҳо, ки хезишҳои мардумро ба бор меоваранд, давлатҳои ғафлатзадаро бедор мекунанд. Афғонистон мисоли зинда аст.
Толибонро ғолиб эълон кардан ҳанӯз барвақт аст. Ҷудоиандозӣ миёни мардуми тоҷику ӯзбек, қавму миллатҳои сокини Афғонистон дигар он натиҷаеро нахоҳад дод, ки ибтидои асри ХХ дода буд. Оқибати кӯшиши танҳо такя ба мардуми пашту кардану давлати ягона таъсис додани Ҳафизуллоҳ Амин дар Афғонистон сабабгори маргаш гашт. Ӯ Таракиро кушт. Ӯро дигарон куштанд. Бо роҳи террор ҳал карддани қазияи Афғонистон ҳам гумроҳӣ аст. Аҳмадшоҳи Масъудро террор карданд, Аҳмадшоҳҳои дигар пайдо мешаванд. Дустумро заҳролуд карданд, Дустумҳои дигар ба миён меоянд. Ин бозӣ дар Афғонистон беохир аст. Агар роҳи ҳалли онро пайдо накунанд, шояд роҳи ҳал таъсиси давлати федеративӣ дар Афғонистон бошад?
Тафсилот дар ҳафтаномаи “Тоҷикистон”
Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube
Шарҳ