بهار سعید- آمریکا — افغانستان

چرا « ما » نمی شویم؟

هم میهنم ز چیست کـه همتا نمی شویم

هم باغ و هم بهار و هم آوا نمی شویم

از هر گره، تبار و زبانی به یک چمن

گل های گونه گونه ی زیبا نمی شویم

میهـن فراخ و گلشن گسـترده دامـنش

از چشم تنگ ماست اگر جا نمی شویم

روزی که دست خود بگذاری به دست من

در گوشه های تفرقه تنها نمی شویم

این پهنه مادر همه ی ماست از چه رو

نمی شویم هم دامنان مهر و مدارا نم

امـروزه گر بزرگیِ ما دشمنی مـاست

مـا دوستان کودک  فردا نمی شویم

هـرچـه بهار اخش سمن بـوده هیچگه

پاییز لاله های دگر ها نمی شویـم

ای هــم دیار مـن که منم هم دیار تو

پس ازکجا، چگونه، چرا «ما» نمی شویم

***

پرده 

سیه چادر مرا پنهان ندارد

نمای رو مرا عریان ندارد

چو خورشیدم،  ز پشت پرده تابم

سیاهی ها نمی گردد نقابم

نمی سازد مرا در پرده پنهان

اگر عابد خود نباشد سست ایمان

تو کز شهرطریقت ها بیائی

به موی من چرا ره گم نمائی

نخواهم ناصح وارونه کارم

که پای «ضعف» تو «من» سر گذارم

کی انصافی در این حکمت ببینم

گنه از تو و من دوزخ نشینم

بجای روی من ای مصلحت ساز

به روی ضعف نفست پرده انداز

***

سیه سر

ز پایم بگسلم زولانه ها را

که دردی میکشد در من زبانه

ز طاقت سوزی دردم بسوزد

تحمل ها و صبر جاهلانه

دریغ و داد تا گفتم، که هستم

نوا را از زبان من گسستند

چو فریادی زدم از دست ظالم

زدند مشت و دهانم را شکستند

زدم گامی که تا خود را نمایم

بکنج خانه زندانم نمودند

فکندند بر سر من تیره چادر

«سیه سر» گفته پنهانم نمودند

گرفتند تا مرا از اختیارم

دگر خود را بجای خود ندیدم

«ضعیف»و «عاجز» و یا » ناقص العقل»

لقب دادند و گمنامی کشیدم

گریزانم دگر از گوشه گیری

قفس ها کی «تحمل خانه» گردد

چنان بهر رهایی مشت کوبم

که » زورآباده » ها ویرانه گردد

Баҳор Саид – Амрико – Афғонистон

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube