فیروزه کنجایوا- تاجیکستان

نگاه آتشین

در نگاه آتشینت مرهم جان منست

هر نوای دلنشینت بخت خندان منست

درد من درمان ندارد ز اشگ ناگویای تو

لطف گفتار مهینت سور و درمان منست

هر سحر پژمان راهت بیقرارم سوی در

دیدن روی چو ماهت عهد و پیمان منست

هر گهی یادت کنم، این دل به جوش آید مرا

این همه یاد و خیالت در سر خوان منست

بلبل از عشق گلی نالان شده اندر چمن

ناله هایم خود نوا اندر گلستان منست

اشک ریزم شش قطار امروز از این رود چشم

چون کنم ناسازیها در قصد سامان منست

خوان تو، ای فیروزه بانو، شعر با سوز و گداز

کین همه یک تک بلوری زعشق پنهان من است

***

تنها

من که از درد جدایی بی پر و بالم هنوز

از فراق دوستان خویش بی حالم هنوز

گرچه ناکامی و هجران سد راهم گشته اند

در تلاش موج های رود اقبالم هنوز

در چمن تنهایم و در انتظار روی دوست

بلبل شوریده ام با یاد او نالم هنوز

من ز پیوندان خود آخر چرا دوری کنم

در صداقت بهر میهن رستم زالم هنوز

گنج باد آورده باشد این سرود زندگی

از نگاه دلشکار یار می بالم هنوز

کاش، ای فیروزه بانو، دوست آید سوی تو

کز وصال یار جانی من همی نازم هنوز

Фирўза Кенҷаево – Тоҷикистон

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube