رفاعت — تاجیکستان

لب های تو

هر قدر دوزدند احساس مرا

باز هم جان و دلم لبریز توست

باز میخوانم سرود عشق را

چون سراپایم همه لبریز توست

ای لبانت تشنه لبهای من

ای لبانم تشنه لبهای تو

کی بسر آرد دل پر آتشم

یک شب اندر بستر شبهای تو

باز لغزد بار دگر در پیکرت

این لبان تشنه من با نیاز

مست گردم از شراب چشم تو

شعر خیزد از دل پر از گداز

پنجه هایم همچو ماری آتشین

باز پیچد بر سر و پا و تنت

دستهایم از سر مهر و وفا

حلقه سازم باز اندر گردنت

همچو ابر آتشین فصل عشق

گرم گرمک بوسه بارانت کنم

از شراب ساغر لبهای خویش

عاشق و مست و پریشانت کنم

مرغ قلبت با دل من پر کشید

تا فراز اوجهای فر نشین

تا کنار کشور افسانه ها

تا میان موج های آتشین.

***

فسانه زیبا

ما و شراب و شعر تر و یاد روی یار

این بهترین ترانه زیبای زندگیست

این پیج و تاب و اضطراب و انتظار دل

زیبا ترین فسانه زیبای زندگیست

زیبائی تو با تمام جلوه های خویش

چون زخمه به تار دلم چنگ می زند

یاد تو بهار شکوفان گل به سر

شعر مرا به خون دلم رنگ می زند

هر سطر شعر من قلمی نا شکستنی است

یک شعله زآتش محبت منست

یک ذره نور زآفتاب زندگی

یک دانه ز خرمن صداقت منست

Рафоат – Тоҷикистон

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube