مرضیه رستگار- ایران

سخت نگیر

گر میان هیچ هایم سراغ تو می آیم
سخت نگیر!
ببین مرا:
مرا که هنوز برای خنده های تو
میان خاطرات مرده ام می گریم!
رفتنت را باور دارم
این که تنهایم
برنمی گردی حتی اگر بمیرم!
باور دارم فراموشم کردی
هرچه بین ما بود هیچ کردی
این که تمام شد عشق
نقطه گذاشتی
سرخط رفتی!!
باور کن تنهایی ام را
انتهای خط بی نقطه بودنم را
همه دنیایم را هیچ کردی
‍‍پوچم گر سراغ تو می آیم
بر من و دلتنگی هایم سخت نگیر!
هیچم را از من نگیر

***

تولد عشق

قلبم تپید
دستم لرزید
چشمانم بارید
شوره زار دلم
دشت شقایق ها شد
تقصیر من نبود
قلبم تپید!
دستم لرزید!
چشمم بارید!
تقصیر من نبود
شقایق مهمان شد!
بند دلم در نگاهت پوسیده بود
آری تولد عشق
مقصر این بود

***

دل ربا…

تنهایی ام را یافت
بلور کودکانه ام را شکست
شاپ‍رکم را بال بست
سیب سبزخیالم را گاز زد
در نگاه مستانه اش
زیبایی ام را بوسید
ناز نیازم را کشید
بال گشود و در آغوشم گرفت
من را از من گرفت
منم را شکست
منم را با خود برد
من بی من را رها کرد
رسوا کرد و رفت