Аз таҳти дил бихандед!

Ордену медал

Писарбачае қафаси синаи мардеро пур аз ордену медал дида, бо тааҷҷуб аз падараш мепурсад:

— Дадаҷон, ин амак ин қадар ордену медалро аз куҷо гирифтааст?

— Аз ҷанг,- ҷавоб медиҳад падар.

— Шумо ҳам ҳар рӯз бо модарам ҷанг мекунед, чаро ягон орден надоред?,- мегӯяд писарча.

Хӯроки якум

Марде аз рафиқаш мепурсад:

— Салмон, маъракаи дирӯза чӣ хел буд?

Салмон мегӯяд:

— Хӯроки якум набуд, хӯроки дуюм бошад, мисли хӯроки якум буд.

Дуроҳа

Нозири БДА бандагиро ба ҷо меорад. Дар гӯр барои ба дӯзах ё биҳишт равон карданаш фариштаҳои дасти чапу рост баҳс мекунанд.

— Ӯ одами бад буд, ҳама умр пора мегирифт, арақ мехӯрд… ба дӯзах!, -мегӯяд фариштаи дасти чап.

— Не, ӯ одами нағз буд. Одамонро аз хатар раҳо мекард, ба ҳама ёрӣ медод… ба биҳишт!,- мегӯяд фариштаи дасти рост.

Ин дам худи нозир мегӯяд:

— Бачаҳо, шумо баҳс накунед… маро дар дуроҳа гузоред!

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube