Аз таҳти дил бихандед!
Шӯхӣ
Ду аскар дар казарма равонанд, баногаҳ аз наздашон старшина мебарояд. Сарбози аввала ба дигарияш мегӯяд:
— Сорбон, биё, старшинаро метарсонем.
Сорбон дар ҷавоб мегӯяд:
— Бас кун ҳамин шӯхиҳоятро! Бо декан ҳам шӯхӣ кардиву ба ин ҷо афтодем.
Аскари ҳозирҷавоб
Аскар ба назди қумондон омада, мегӯяд:
— Рафиқ командир, иҷозат диҳед ба назди занам равам, бояд таваллуд кунад.
Қумондон аскарро ҷавоб медиҳаду баъди як ҳафта аскар бармегардад. Қумондон мегӯяд:
— Ҳа, Саидов, завҷаатон писар таваллуд кард ё духтар?
Аскар мегӯяд:
— Баъди нуҳ моҳ маълум мешавад, рафиқ командир.
Туҳфа
Зан аз шавҳараш мепурсад:
— Мардак, шумо ба ман чӣ туҳфа мекунед?
Шавҳар дар ҷавоб:
— Ту ба ман дар рӯзи 23-юми феврал чӣ туҳфа карда будӣ?
Зан мегӯяд:
— Муҳаббату меҳрубонӣ.
Шавҳар мегӯяд:
— Ман ҳам ҳеҷ чиз туҳфа намекунам.
Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube
Шарҳ