Аз таҳти дил бихандед!
Дурӯғ
Марде пайваста занашро меҳрубонӣ мекард:
— Гулам… Нозанинам…
Занаш хост, ки шавҳарашро барои ин навозишҳояш ба ҳаҷ фиристад. Ва шавҳарашро ба Ҳаҷ фиристод.
Ҳоҷӣ баъди баргаштан аз сафари ҳаҷ навозишро канор гузошт. Ҳамсари мард аз шавҳараш пурсид:
— Мардакҷон гапҳои зебо куҷо шуданд?
Мард гуфт:
— Ман аҳд кардаам, ки баъди ҳоҷӣ шудан дурӯғро тарк кунам!
Гелос
Ба марде ҳукми қатл медиҳанд ва қабл аз иҷрои ҳукм мегӯянд:
— Охирин хоҳиши худро гап занед.
Мард мегӯяд:
— Гелос мехоҳам.
Корманди суд мегӯяд:
— Охир, алҳол моҳи январ аст.
Мард мегӯяд:
— Ман интизор мешавам.
Бемор
— Чаро дирӯз дар дарс набудӣ?,- мепурсад устод аз талабае.
— Бемор будам,- ҷавоб медиҳад талаба.
— О, ман туро савори дучарха дидам ку!,- хитоб мекунад устод.
— Барои овардани духтур рафта будам,- посух медиҳад талаба.
Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube
Шарҳ