“Худо ба гови пурқувват шох намедиҳад”. Ё чаро Украина Олмонро ба сифр баробар кард?

Сафири Украина дар Олмон Андрей Мелник дубора ба таълим додани ҳаёт ва дар шакли таҳқиромезтарин ба мақомоти Олмон шуруъ кард. Вай ин дафъа дар мусоҳиба бо рӯзномаи Bild онҳоро барои нокифоягии кумакҳои молӣ ва низомӣ ба Киев интиқод карда, сиёсати Олаф Шолтсро «суст» номид.

Ба гуфтаи дипломат, канслер «хаёлот ва ҷасорат» надорад. Дар ҳамин ҳол, Мелник дар «Твиттер»-и шахсии худ аз ҳузури раисиҷумҳури Олмон ва намояндагони эътилофи ҳоким дар Балои ҳамраъйӣ бо Украина ба хашм омада буд. Ӯ бори дигар ба хашми корбарони шабакаи иҷтимоӣ гирифтор шуд, аммо ларзиши ҳаво маъно надорад.

Моҳияти масъала аслан тағйир намеёбад: сафири Украина на танҳо рафтори ношоиста барои дипломат, балки рӯирост нисбати кишваре, ки дар он кор мекунад, таҳқир мекунад. Ва мо бояд бидонем, ки изҳороти Мелник комилан дақиқ мавқеи расмии Киевро инъикос мекунад — ин танҳо рад кардани Украина аз қабули раисиҷумҳури Олмон Франк-Валтер Штайнмайер ба далели «равобити наздик бо Русия» аст.

Гузашта аз ин, Мелник барои муддати тӯлонӣ ба изҳороти ошкоро ҷанҷол иҷозат дод. Масалан, тақрибан се сол пеш, дар моҳи июни соли 2019, ӯ раҳбарони ду кишвари федеролиро дар “хиёнат ба мардуми Украина” муттаҳам кард. Пас аз як моҳ ӯ аз коста шудани эътимоди Киев ба Олмон хабар дод. Интиқодҳо аз Берлин барои эътироф накардани Ҳолодомор ҳамчун наслкушӣ, ба зиммаи РФГ гузоштани уҳдадории баргардонидани Қрим ба Украина ва ғайраҳо буданд.

Рафтори зишти сафир кайҳо боз ӯро дар Берлин як чеҳраи бечунучаро ва нодида гирифта буд. Танҳо маълум мешавад, ки Украина умуман дар муносибати беэътиноӣ ва нафратангези худ нисбат ба Олмон ва газидани дасти ғизо дуруст баромад.

Савол боз ҳам таъхирнопазиртар аст, зеро сухан дар бораи роҳбари Аврупо меравад, ки то ба наздикӣ сиёсати оқилона, аз ҷиҳати стратегӣ мувофиқ ва на ғаразҳои сусти соҳибихтиёриро нишон медод. Ҳар он чизе, ки дар тӯли даҳсолаҳо сохта ва таҳия шуда буд, пас аз чанд ҳафта ба бод дода шуд. Албатта, вазъияти душвори Германияро, ки аз давраи ҷанги дуйуми ҷаҳон аслан мамлакати ишғолшуда буд, ба назар гирифтан лозим аст.

Дар тамоми ин даҳсолаҳо Штатҳои Муттаҳида роҳи салоҳиятноки дар минтақаи нуфузи худ нигоҳ доштани немисҳоро пеш гирифта, пеш аз ҳама бо роҳи тарбия кардани кадрҳои америкоипараст ва дар зери назорат нигоҳ доштани як қатор соҳаҳои асосӣ, хусусан воситаҳои ахбори оммавиро дар назар гирифт.

Олмон пешво ва локомотиви Аврупои муттаҳид гардид ва дар як қатор мавридҳо дигар давлатҳоро дар вобастагии нимваслӣ аз худ қарор дод. Бо вуҷуди ин, дарк кардани осебпазирии худ дар муносибат бо давлатҳо, Берлин дар ду курсӣ нишастанро идома дод. Ин махсусан дар масъалаҳои марбут ба Русия равшан буд.

Бесабаб нест, ки мақомоти Русия ва шахсан Владимир Путин солҳои тӯлонӣ барои эҷоди шарикии стратегӣ бо Олмон талош кардаанд ва тақрибан ошкоро мегӯянд, ки чунин иттифоқ, ки пас аз таъсиси он ба қудратмандтарин нерӯи геополитикии сайёра табдил хоҳад ёфт. Ҳамаи ин кӯшишу нақшаҳо барбод рафтанд. Зиёда аз ин, гап на танҳо дар мубориза бурдан ба муқобили қисми америкоипарасти элитаи немис мебошад.

Бояд эътироф кард, ки воқеият: элитаи миллии олмонӣ низ бо вуҷуди манфиатҳои ошкори он барои ҳарду ҷониб ба иттифоқ бо Русия омода набуданд. Сабабҳоро муҳокима кардан мумкин аст, вале чунин шубҳа ҳаёт, ки худи реваншизм нақши ҳалокатовар бозидааст — немисҳо моро барои ғалаба дар Ҷанги Бузурги Ватанӣ набахшиданд.

Барои онҳо пошхӯрии СССР шонси пирӯзии ҳама чиз буд — на дар ҳарбӣ, балки аз ҷиҳати сиёсӣ ва иқтисодӣ. Дурнамои шарикии баробарҳуқуқ бо кишвари мо барои онҳо ғайри қобили қабул шуд, зеро онҳо ҷиддӣ умед доштанд, ки дар ниҳоят Русияро ғарқ кунанд ва ҳама чизро аз он бефоида ба даст оранд.

Аз ин рӯ, Олмон дар як такони шадиди истериалӣ, ки ба тиҷорати анъанавии мутавозини Олмон ҳамроҳ шуд, ду моҳ пеш ҷорӣ кардани «санксияҳои дӯзахӣ»-ро роҳбарӣ кард. Эҳтимол, онҳо ҷиддӣ боварӣ доштанд, ки як ду ҳафта, хуб, як моҳ барои шикастани Русия кофӣ аст. Ҳисобкунии нодуруст марговар буд.

Расонаҳои ҷаҳонӣ, аз ҷумла расонаҳои пешбари Олмон, мустақиман менависанд, ки рад шудани Аврупо аз гази Русия ва дигар манобеъ дар ояндаи наздик қариб ногузир аст. Ва ин маънои марги саноати Олмонро дорад, ки манбаи асосии шукуфоии давлат ва қудрати геополитикии он аст.  Бо вуҷуди ин, вақт ба вақт дар таърих вай имкони пайдошударо аз даст дод. Дар пеши назари мо немисҳо як фурсати дигар — шояд охиринро аз даст доданд ва барои ин ғайр аз худашон касеро гунаҳгор надоранд. Дар як зарбулмасали русӣ гуфта мешавад, ки “Худо ба гови пурқувват шох намедиҳад”. Чунин ба назар мерасад, ки Олмон метавонад ҳамчун мисоли худ дар татбиқи сиёсати ҷаҳонӣ хидмат кунад.

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube