Милисае, ки занро ба урён шудан маҷбӯр кард муҳокима мешавад

Расонаҳои Ӯзбекистон  хабар доданд, ки баррасии парвандаи Санъат Умаров, корманди собиқи шуъбаи кофтукоби ҷиноии Раёсати корҳои дохилии шаҳри Каттақӯрғон дар додгоҳи Самарқанд ҷараён дорад.

Қаблан нисбат ба ӯ бар асоси ду моддаи Кодекси ҷиноии Ӯзбекистон – ба даст овардани маълумот аз роҳи шиканҷа ва баромадан аз ҳадди ваколатҳои хидматӣ – айб эълон шуда буд. Бино ба наворе, ки рӯзи 4-уми июли имсол дастраси расонаҳо шуд, муфаттишон дар Ӯзбекистон ду зани муттаҳам ба дуздиро бо таҳқиру тавҳини зиёд ба бараҳнашавӣ амр додаанд.

Дар навори видеоӣ дида мешавад, муфаттише як зани тақрибан 35-соларо дар кунҷи утоқ монда ва маҷбур мекунад, ки либосҳояшро бикашад. Ин зан ба тадриҷ либосҳояшро бадар карда ва илтиҷо мекунад, ки баъзе либосҳояш бимонад. Аммо дар навор садои марде шунида мешавад, ки мегӯяд, “бикаш, то охир бикаш”. Дар навор шунида мешавад, ки зан мегӯяд, “бародар ман ин корро накардам”. Аммо муфаттиш амр медиҳад, ки ӯ бо тани луч ба берун барояд.

Дар ҳамин ҳол, садои марди дувум шунида мешавад, ки ба зани дигари боздоштшуда амр медиҳад, ӯ ҳам бараҳна шавад. Ин зан, ки чеҳрааш намоён нест, аз маъмури милиса илтимос мекунад, беҳурматӣ накунад, аммо дар посух ҳақорати зиёде мешунавад.

Як корманди ниҳодҳои интизомии Ӯзбекистон гуфт, ҳодиса рӯзи 3-юми июни имсол дар роҳрави Идораи милисаи Каттақӯрғони вилояти Самарқанд сурат гирифтааст.