Рубоиёт аз Гулноз — Тоҷикистон

Дар хонаи вақт дериву пазмонист,

Аз сония то дақиқа фурсатбонист.

Ҳар гаҳ, ки назар ба сўи соат кардем,

Дар ҳолати хайрбоди дастафшонист.

***

Хобе дидам, ки вақт дар мурдоб аст,

Мегуфт маро, ки қотилам офтоб аст.

Бедор шудам ман аз садои дили худ,

Дар гўшаи хонае, ки соат хоб аст.

***

Гўё паси дастгоҳи фурсатсозӣ,

К-аз шиша иборат асту лағжактозӣ.

Роҳест ниҳон, ки ноаён гум шудаанд.

Тифлони дақиқаҳо ба вақти бозӣ.

***

Аз зинаи чапу рости фурсаткадаҳо,

Гаҳ сония паст меравад, гаҳ боло.

Андешида, ки кош дар зинаи шаст,

Унвони дақиқа гирад аз ҷониби мо.

***

Он чархи дақиқабор нашнохт маро,

Он тоабадинтизор нашнохт  маро.

Фурсат буду рафт коғази айнакдор,

Он зиндагидарканор нашнохт маро.

رباعیات از گلناز — تاجیکستان

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube