Аз таҳти дил бихандед!

Сухани қабл аз марг

Марде дар дами марг ба занаш мегӯяд:

— Занак, пеш аз маргам бояд ба ту иқрор шавам…

Зан:

— Лозим нест, мардак, ором шав…

Мард:

— Не, ман бо виҷдони пок мурдан мехоҳам. Ман бо дугонаи беҳтарин ва бо дугонаи дугонаат ба ту хиёнат кардам.

Зан:

— Ҳамаашро медонам, мардак. Барои ҳамин ба ту заҳр додам.

Хӯрокро аз куҷо ёбам?

Табиб ба бемор:

— Ҳозир ман ба шумо як дору менависам, онро рӯзе 5 маротиба баъди хӯрок истеъмол мекунед.

Бемор:

— Ман ин қадар хӯрокро аз куҷо меёбам?

Маслиҳати табиб

Марде ба духтур арз мекунад:

— Духтур, ягон маслиҳат диҳед, асабҳоям вайрон, ягон рӯзе нест, ки бо завҷаам ҷанг накунем.

Духтур:

— Ҳар рӯз на камтар аз 2-3 км пиёда роҳ равед.

Асабҳоятон ором мешавад. Баъд аз як моҳ мард ба духтур занг мезанад:

— Ташаккури зиёд, духтурҷон, маслиҳататон фоида кард.

Духтур:

— Чӣ тавр, яъне дигар ҷанг намекунед?

Мард:

— Не, ҷанг он тараф истад, рӯйи якдигарро намебинем. Айни замон ман тахминан 185 км аз хонаам дур шудам.

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube