Аз Худо ҷаллод насозед!
«Вақте одами гунаҳкор мемирад, ба қаъри ҷаҳаннам афтида, ба азоби алим гирифтор мешавад. Муаккалони дӯзах бо гурзҳои гарони оташин ба сараш зада, сад бор ӯро мекушанд ва аз нав зинда карда, боз азият медиҳанд. Одами гунаҳкорро дар он дунё аз пояш сарозер овехта, дар оташи гулхани сӯзони ҷаҳаннам мисли гӯсфанд бирён мекунанд…»
Имрӯз аксари мубаллиғони дини ислом тақрибан бо ҳамин шева дар бораи зиндагии баъди марг сухан ронда, мехоҳанд ба ҳамин васила мардумро ба худошиносию худопарастӣ даъват намоянд. Пас аз шунидани ин суханони даҳшатнок дар дили кас эҳсоси бузурги тарсу ҳарос лона мегузорад. Тарс аз вохӯрӣ бо Худо, ки моро офаридааст ва азобу уқубатҳои ҷонгудозе, ки Ӯ барои одами гунаҳкор тайёр кардааст? Ҳадаф аз ин қадар пурдаҳшат ҷилва додани зиндагии баъди марг ва азобу уқубати он дунё он аст, ки инсон ҳамеша бо ёди Худованд ва рӯзи ҷазо бошад ва аз гуноҳу хато дурӣ биҷӯяд, аммо…
Муфассал дар шумораи навбатии ҳафтаномаи «Тоҷикистон»
Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube
Шарҳ