پیشینه و جایگاه فرهنگی ـ سیاسیِ زبان پارسی دری در افغانستان

زبان پارسی دری از آغاز دوره اسلام در خراسان دیروز و افغانستان امروز، زبان مشترک اقوام ساکن در خراسان و افغانستان بود که وحدت ملی و فرهنگی توسط این زبان بین اقوام ساکن در خراسان و منطقه فراهم می‌شد.

برای همین اهمیت سیاسی و وحدت‌بخش زبان پارسی دری بود که هیچ امیر و فرمانروایی قصد تغییر رسمیت زبان پارسی دری را به زبان دیگر نکرد، چون تشخیص می‌داد و می‌دانست که زبان دیگری نمی‌تواند اهمیت سیاسی و فرهنگی زبان پارسی را در خراسان و منطقه برای وحدت اقوام ساکن در منطقه داشته باشد.

بنابراین، فرمانروایانی که زبان‌شان پارسی دری نبودند، هنگامی که در خراسان حکمران و فرمانروا شدند، نه تنها رسمیت زبان پارسی دری را پذیرفتند، بلکه خودشان نیز پارسی‌زبان شدند.

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube