ساجده میلاد — افغانستان

قسم به تو

در روزگاری که غزل از دهانه های تفنگ فیر میشود

و مردم تنها به پابوسی وطن فروشانی به ظاهرسیاست مدار میروند

و سجده می گذارند برای جیب های شان

قسم به خودت هیچ چیزی برابر تو با عظمت نیست

در روزگاری که سکه های خاموش حرف اول را می زنند

و آدمک ها دروغ می گویند و دروغ می­گویند

و اما خورشید بی خیال میتابد

و دریا ا جاریست

و خون انسان های معصوم را می­ریزند

 و کودکان را هنوز نامردانه نشانه می گیرند

قسم به تو که بوی عشق از پیراهنت جاریست

در روزگاری که شمار انسان های کوچک از حد بیرون است

و همه چیزرا با وجدان های مچاله شده ی شان فروخته اند

قسم به تو، تو تنها بوی عشق میدهی

بوی شیر پاک و نان گرم

و ترانه ی آزادی

قسم به تو و به آفتابی که بر شانه های تو میتابد

این تنها تویی که  بوی زندگی می­دهی.

***

شایعه

ایمانم آبی‌ست

و از دریچه‌های باز می‌نگرم

که خانه‌ام پر از سلام روشنی است
از هجوم شب

و از قیاس تنگ باوران

دلم گرفته است

در تعجبم

که به‌ روی آفتاب

پرده می‌کشند

و مکث می‌کنند

برای گفتن پیام‌های راستی

چه سهل و کوچک است برای‌شان

چشم بر گرفتن از حقیقت بزرگ
در تعجبم

چه دیده‌اند

از حسادت

از دروغ

از خیال‌های پوچ

که راه باغ را ندیده‌اند

و سلام روشناترین سپیده را نیز

علیک نمی‌گویند

 چه می‌شنوم

چه شایعه است

که گفت

دم غروب

به دار بسته می‌کنند آفتاب را.

Соҷида Мелод – Афғонистон

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube