حميرا نکهت دستگيرزاده – هلند- افغانستان

بیخ سوزان
آتشی در روز ها روشن شده
شب به روی تیره گی خرمن شده
خرمن شب پاسبان دارد دریغ
نور دور شب چنان دامن شده
تا سیاهی لشکرآرایی کند
چشم ها تیرو نگه جوشن شده
دستها این دستهای پر دغا
مار های در دو سوی تن شده
چشم ها این چشمه ساران عقیم
دیدنی ها دیده بی دیدن شده
شب زبان شعله دارد در دهن
همزبان و ذات اهریمن شده
وای من فانوس با دنیای شب
خود نماد خاص پیوستن شده
وای من فردوسی روشن روان
خانه ام تاریک و بی روزن شده
موی دخت پارسی را میکنند
زال هم با تو مگر دشمن شده؟
آتشی کزهر طرف روشن شده
بیخ سوزان گل و گلشن شده
آتش رسوایی و بد نامی است
رنگ تسلیمی جان و تن شده
من برون آیم ولی ققنوس ما
آتش عشقی ز من روشن شده!
پارسی را بر فروزم بار بار
جان من دورش چو پیراهن شده
آه پیر طوس دستم را بگیر
دست من دست ترا مامن شده
هر طرف از عشق شب روشن شده
جان عاشق عشق را جوشن شده
***

پرستو

 پرستو  بود

که شاخه را به سبزی برگهایش بخشید

و دو بال کوچک اش را

سفره ی بهار کرد

 و

  رفت

پرستو بود

که از سبزستان درخت کوچید

و کنده شدن را سرودی نخواند

آب بی تکلف آب

که خورشید را و پرستورا

به یک سان باز تاب است

 پرستو بود

که آب ها را در امتداد خورشید

 می پیمود

و خورشید را

 در تکرار آب

 می سرود

بی آنکه از کنده شدن

گریسته باشد

به قدر حرفی

بی آنکه از کوچ

نالیده باشد

به زلالی اشکی

آرام و پر شکوه

پیرهن دردش را

به عریانی درخت بخشید

و بهاررا

بر بال هایش

به سفر تازه برد

پرستو بود

آن خورشید ی که سحر

از گریبانت پرید.

***

ترديد

 فاژه کدام روز تلخی؟

پرسر و صدا

و جنبیدن

نه جنبش

زوزه کدام دردی؟

باورت کرده بود آیینه

با سادگی

باورت کرده بود

مرد آهای مرد!

این سوی رود خستگی

آن سوی رود تنهایی

تن به تندی موج ها

 بده

ورنه خود را

تلف کرده ای

نگاه کن

آیینه به دستان کوچک را

که خورشید را

 شکار کرده اند

آه ای جنس برتر

جنس فروتر را

 بگذار

 بماند

در شط

و ناجی خود شو

شط را بگذار

زن را

دریابد

یا بشکن

در خودِ فراتر

در خودِ برتر

و در ناتوانی ات

بشکن

بشکن

بشکن

Ҳумайро Дастгирзода – Голландия – Афғонистон

Pressa.tj Бохабар аз гапи ҷаҳон бош!
Моро пайгири намоед Telegram, Facebook, Instagram, YouTube